Terapia wad wymowy i opóźnionego rozwoju mowy

To zagadnienia stanowiące fundament pracy logopedycznej. Wady wymowy to w uproszczeniu wszelkie odstępstwa od prawidłowej artykulacji – problematyczna głoska, np. sz może być zamieniana na inną głoskę (np. s), realizowana w nieprawidłowym miejscu lub całkowicie pomijana w wymowie. Niezależnie od tego, z którą opcji mamy do czynienia, warto zgłosić się do logopedy na diagnozę. W swojej pracy na artykulację patrzę w ujęciu funkcjonalnym, czyli staram się znaleźć przyczynę problemu, zanim przystąpię do jego korekty. Dyslalia może być uwarunkowana np. zaburzeniami słuchu, nieprawidłowymi wzorcami jedzenia i picia, niewłaściwym torem oddechowym, zaburzeniami integracji sensorycznej czy budową anatomiczną (wady zgryzu czy przerost wędzidełka).
Opóźniony rozwój mowy oznacza, że dziecko nie nabywa kolejnych umiejętności językowych, które są oczekiwane dla jego wieku, np. między 1. a 2. rokiem życia nie wypowiada pierwszych słów (słowo w tym wieku to też miau jako kotek, am zamiast jedzenie), a między 2. i 3. rokiem życia nie buduje prostych zdań. Ocena logopedy i instruktaż, jak wspierać rozwój mowy dziecka w warunkach domowych jest kluczowa w trakcie nauki języka przez dziecko, dlatego ważne jest, aby jak najszybciej zgłaszać się do specjalisty na konsultację.

Kiedy spotkać się z logopedą?

• gdy dziecko mówi niewyraźnie, niepoprawnie realizuje głoski języka polskiego (np. sepleni czy nie wymawia r),
• kiedy chcemy skonsultować budowę wędzidełka podjęzykowego i rozważamy jego podcięcie lub plastykę,
• jeśli dziecko nawykowo oddycha ustami mimo drożnego nosa, śpi z otwartą buzią,
• kiedy zaobserwujemy takie zachowania jak: obgryzanie paznokci, gryzienie kredek, ubrania, włosów, bawienie się językiem, zasysanie policzków lub wargi czy ssanie paluszków,
• gdy mamy wrażenie, że dziecko cały czas mówi „przez nos”,
• jeśli zaobserwujemy zbytnie ślinienie,
• gdy dziecko „brzydko” je i pije,
• kiedy mamy poczucie, że mowa dziecka odbiega od poziomu jego rówieśników,
• jeśli u dziecka zdiagnozowano jakiekolwiek problemy ze słuchem (wada słuchu, przewlekły niedosłuch przewodzeniowy, np. przy przeroście trzeciego migdałka lub zapaleniu ucha środkowego czy zaburzenia przetwarzania słuchowego).